سیاست خارجی و امنیتی مشترک اتحادیه اروپایی در دهه اخیر بررسی موفقیت ها و چالش ها

چکیده پایان نامه(شامل خلاصه، اهداف، روش های اجرا و نتایج به دست آمده): دستیابی به سیاست خارجی وامنیتی مشترک یکی از اهدافی است که اتحادیه اروپائی در دهه اخیر در صدر برنامه های کاری خود قرار داده است . برای اولین بار و بطور رسمی فصل دوم پیمان ماستریخت به وضوح رسیدن به یک سیاست خارجی و امنیتی مشترک اروپائی را مورد توجه قرار می دهد . در مواردی که واقعاً اشتراک و اجماع منافع وجود دارد ، پیشبردن بیشتر اهداف مشترک به اتفاق آراء با سایر کشورهای اروپائی وجود دارد. البته این اجماع به معنی اتخاذ سیاست خارجی مشترک تلقی نمی شود و هنوز اتحادیه برای رسیدن به آن راه زیادی در پیش دارد. بلکه منظور از اجماع وجود برخی از نقاط مشترک در بین اعضاء اتحادیه و ارائه یک موضع یکسان در برابر برخی رویدادهای خارج از اروپا بوده است . دیدگاه های فرانسه ، آلمان و انگلیس بعنوان کشورهای قدرتمند اروپا نمایانگر اختلاف نظر اعضای اتحادیه در مفهوم وحدت اروپا می باشد. رقابت بین انگلیس ، فرانسه و آلمان در داخل اتحادیه تحت سه تفکر " آتلاتیکی "و "اروپائی " و " نگرش به شرق " ادامه دارد . با توجه به شک و بدبینی که در برخی مسائل بر روابط بین کشورهای اروپائی حاکم وجود دارد ، این موارد می تواند اتخاذ و پیگیری یک سیاست خارجی مشترک را دچار مشکل نماید. سیاست خارجی مشترک اتحادیه اروپائی دارای عناصر و مولفه هائی است و در برخی از حوزه ها و موضوعات سیاست خارجی نقش عینی خود را نشان داده است. پیوستن دوازده کشور جدید اروپای مرکزی و شرقی از سال 2004 به اتحایه اروپائی ، اتخاذ یک سیاست خارجی مشترک را دشوار تر ساخته است ، زیرا فراهم آوردن نقطه نظرات مشترک بیست و هفت کشور با توانایی های سیاسی ، اقتصادی و بین المللی متفاوت کار آسانی نیست . رسیدن به یک موضع مشترک در عرصه سیاست خارجی همواره با دشواری های زیادی روبرو بوده که این خود نتیجه اهداف و دیدگاه های متفاوت کشورهای عضو بویژه اعضاء بزرگ و قدرتمند تر است . بررسی رفتار و سیاست اعضاء اتحادیه نشان می دهد در جائی که منافع این کشورها در خطر باشد تا سرحد ممکن سیاست خارجی منطبق با منافع ملی خود را دنبال می کنند